Otto Adolf Eichmann (1906 –1962) was een Duitse SS-functionaris en intens betrokken bij de massamoord op de Joden. Adolf Eichmann werkte ruim acht jaar direct voor SS-leider Heinrich Himmler en Gestapo-leider Reinhard Heydrich. In januari 1942 was hij secretaris bij de Wannsee-conferentie, die hij ook voorbereidde. Op deze conferentie werd niet zozeer besloten tot de vernietiging van het Jodendom in Europa, maar werd de als een organisatorisch probleem opgelost. De moordmethode werd bepaald (de inzet van Zyklon B) en de activiteiten van de verschillende ministeries en politiediensten werden onderling afgestemd. Eichmann was verantwoordelijk voor de tijdschema's en logistiek van de transporten van miljoenen Joden naar de concentratie- en vernietigingskampen. Na de Tweede Wereldoorlog namen de Amerikanen Eichmann gevangen. Hij wist echter te ontsnappen en verbleef van 1946 tot 1950 in Altensalzkoth bij de Lüneburger Heide waar hij onder de naam Otto Heninger als bosarbeider werkte. Op 1 juni 1950 verkreeg hij van het Internationale Rode Kruis in Genua een staatlozenpaspoort onder de valse naam Ricardo Klement, waarmee hij naar Argentinië vluchtte. Oud-concentratiekampgevangene en nazi-jager Simon Wiesenthal wist Eichmann onder zijn schuilnaam in Argentinië op te sporen. Hij werd in 1960 door de Israëlische geheime diensten ontvoerd. In april 1961 begon in Jeruzalem een proces tegen hem.. In 1962 werd hij door een Israëlische rechtbank als oorlogsmisdadiger veroordeeld en daarop geëxecuteerd door ophanging.