Rudolf Höss (1900-1947) was de langst dienende kampcommandant van het vernietigingskamp Auschwitz. Als vijftienjarige nam hij als vrijwilliger dienst in het Duitse leger en vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog in Turkije. In 1922 werd Höss lid van de NSDAP. In 1923 werd hij veroordeeld voor de moord op een leerkracht. Weer op vrije voeten werd Höss in 1933 lid van de SS. In de jaren dertig speelde hij een rol bij de oprichting van de eerste concentratiekampen in Dachau en Sachsenhausen. Vanaf mei 1940 diende Höss als kampcommandant in Auschwitz. Op bevel van Heinrich Himmler breidde Höss de capaciteit van Auschwitz drastisch uit en werden er gaskamers en verbrandingsovens gebouwd. Höss en zijn ondergeschikten perfectioneerden het gebruik van gas om gevangenen om te brengen door het gebruik van Zyklon B, een schoonmaakmiddel. Hij woonde met zijn vrouw en kinderen op het domein. Na de oorlog werd Höss gearresteerd en veroordeeld tot de doodstraf. In de tijd tussen veroordeling en executie schreef hij zijn autobiografie. Rudolf Höss werd opgehangen in Warschau in 1947.